در اینجا لیستی از اسامی پسران اردو و معانی آنها آورده شده است.
اسامی پسران اردو و معانی آنها
- آبنوس – “آبنوس”
- آذر – “آتش”
- اعزاز – “احترام”
- تعظیم – “احترام”
- بهرم – “احترام”
- عبدالمعید – “احیا کننده”
- نعیم – “آرام”
- نعیم – “آرام”
- نعیم – “آرام”
- نوح – “آرامش”
- ازین – “آرایش”
- مرام – “آرزو”
- مشتاق – “آرزومند”
- ناجی – “آزاد”
- عبدار – “آسان”
- متین – “استوار”
- متین – “استوار”
- قریشی – “آسیاب کردن”
- آسیر – “اسیر کننده”
- ارشمان – “اشغال کننده”
- کاشف – “آشکار کننده”
- ظاهر – “آشکار”
- ارکان – “اصول”
- نجیب – “اصیل”
- یقین – “اطمینان”
- اعجاز – “اعجاز”
- جهان آفرین – “آفریننده”
- یوسف – “افزایش دهنده”
- یوسف – “افزایش”
- گلبَر – “افشاننده”
- دولت – “اقبال”
- سعود – “اقبال”
- توفیق – “اقبال”
- بلهارا – “امپراتور”
- مامون – “امن”
- حفاظت – “امنیت”
- نثار – “انتقام گرفتن”
- آدم – “انسان”
- ثائر – “انقلابی”
- تیمور – “آهن”
- خولی – “آهو”
- بشیر – “آورنده خبر خوش”
- مبشر – “آورنده”
- بشیر – “آورنده”
- ثقلین – “اینجا”
- مؤمن – “باایمان”
- نسیم – “باد”
- بارسات – “باران”
- شاهین – “باز”
- شهباز – “باز”
- شهباز – “باز”
- معید – “بازگرداننده”
- سوبان – “بازگشت کننده”
- عتیق – “باستانی”
- مجید – “باشکوه”
- گلزار – “باغ”
- گلشن – “باغ”
- فهیم – “باهوش”
- اریب – “باهوش”
- عقیل – “باهوش”
- اریب – “باهوش”
- حنیف – “باورمند”
- بریر – “باوفا”
- بابر – “ببر”
- بابر – “ببر”
- فصیح الدین – “بخشش”
- فضل الهی – “بخشش”
- کرم الله – “بخشش”
- کریم – “بخشنده”
- جواد – “بخشنده”
- آصف – “بخشنده”
- وهاب – “بخشنده”
- فیاض – “بخشنده”
- فیاض – “بخشنده”
- نوفل – “بخشنده”
- نائف – “برتر”
- امتیاز – “برتری”
- شریف – “برجسته”
- وجیه – “برجسته”
- صابر – “بردبار”
- عبدالظاهر – “برده”
- عبید – “برده”
- عبدالمعز – “برده”
- عبدالمجیب – “برده”
- عبدالمؤمن – “برده”
- مصطفی – “برگزیده”
- ارتضا – “برگزیده”
- مرتضی – “برگزیده”
- مختار – “برگزیده”
- بلال – “برنده”
- ذوالفقار – “برنده”
- فرقان – “برهان”
- جلیل – “بزرگ”
- شیخ – “بزرگ”
- محتشم – “بزرگ”
- اکبر – “بزرگترین”
- عظمت – “بزرگی”
- نذیر – “بشارت دهنده”
- عالیان – “بلند مرتبه”
- علیجا – “بلند”
- عرفه – “بلند”
- نژاد – “بلندترین”
- علی – “بلندمرتبه”
- عالی – “بلندمرتبه”
- نجف – “بلندمرتبه”
- فراز – “بلندی”
- عبدالله – “بنده”
- عباد – “بنده”
- عبدان – “بنده”
- بلند – “به بالا”
- نایف نیل – “به دست آورنده”
- عدنان – “بهشت”
- شقران – “بور”
- وسای – “بی حد”
- فرید – “بی نظیر”
- فرید – “بی همتا”
- عبدالمعز – “بی همتا”
- ساهر – “بیدار”
- گریک – “بیشه”
- بصر – “بینایی”
- بصیرت – “بینش”
- ناظر – “بینش”
- ذهان – “بینش”
- تاریک – “بیننده”
- شاه – “پادشاه”
- رجال – “پادشاه”
- فستیق – “پاره می کند”
- طهور – “پاک”
- طاهر – “پاکدامن”
- خلوص – “پاکی”
- عتیقه – “پاکیزه”
- ابراهیم – “پدر”
- ابراهیم – “پدر”
- قبول – “پذیرش”
- مقبول – “پذیرفتنی”
- مقبول – “پذیرفته شده”
- ستار – “پرده”
- ارهان – “پرستش”
- ارهان – “پرستش”
- قیصر – “پرمو”
- قیصر – “پرمو”
- فاطم – “پرهیز کردن”
- تقی – “پرهیزگار”
- زاهد – “پرهیزگار”
- بقراط – “پزشک”
- ابن – “پسر”
- رافد – “پشتیبان”
- غیاث – “پشتیبان”
- حمایتی – “پشتیبان”
- معین – “پشتیبان”
- سفیان – “پشم”
- سفیان – “پشم”
- فهد – “پلنگ”
- نمیر – “پلنگ”
- معاذ – “پناه”
- معاذ – “پناهگاه”
- جناح – “پنجره”
- نبی – “پیامبر”
- مزمل – “پیچیده در جامه”
- مدثر – “پیچیده شده”
- عبدالرحمن – “پیرو”
- ظافر – “پیروز”
- غلاب – “پیروز”
- فاتح – “پیروزمند”
- فیروز – “پیروزمند”
- مظفر – “پیروزمند”
- ازفر – “پیروزمند”
- فتوح – “پیروزمند”
- منصوره – “پیروزمند”
- ظفر – “پیروزی”
- فتوح – “پیروزی”
- نصرالله – “پیروزی”
- ظافر – “پیروزی”
- جبین – “پیشانی”
- فروزش – “تابش”
- منیر – “تابناک”
- افسر – “تاج”
- مسیح – “تدهین شده”
- تسلیم – “تسلیم شدن”
- رمضان – “تشنگی”
- جزم – “تصویب”
- ادریس – “تفسیرکننده”
- قاسم – “تقسیم کننده”
- قسام – “تقسیم کننده”
- اعضاد – “تکمیلی”
- عماد – “تکیه گاه”
- مجاهد – “تلاشگر”
- حراز – “تمسخر”
- معز – “توانا کننده”
- جبار – “توانا”
- لیاقت – “توانا”
- قدیر – “توانا”
- یاسر – “توانگر”
- قاسم – “توزیع کننده”
- کاسیم – “توزیع کننده”
- تفسیر – “توضیح”
- ثاقب – “تیزبین”
- نواب – “ثروتمند”
- نواب – “ثروتمندترین”
- خالد – “جاودان”
- عمیر – “جاودان”
- جاوید – “جاودانه”
- سرمد – “جاودانه”
- جاوید – “جاودانه”
- جاوید – “جاودانه”
- فصیل – “جدا کننده”
- جذیب – “جذاب”
- شراره – “جرقه”
- زریان – “جستجوگر”
- همین – “جسور”
- جشن – “جشن”
- غازی – “جنگجو”
- عالم – “جهان”
- عالمگیر – “جهانگیر”
- جهانگیر – “جهانگیر”
- جدول – “جویبار”
- مصباح – “چراغ”
- ریاض – “چمنزارها”
- ریاض – “چمنزارها”
- فرمان – “حکم”
- نیجامو – “حکمرانی”
- ریاست – “حکومت”
- تدین – “خبر دهنده”
- نوید – “خبر”
- حرز – “خدا”
- خدا – “خدا”
- خادم – “خدمتکار”
- غلام – “خدمتکار”
- عبدال – “خدمتگزار”
- عبدالرحمن – “خدمتگزار”
- عبدالعزیز – “خدمتگزار”
- قدیم – “خدمتگزار”
- عبدالوهاب – “خدمتگزار”
- عبدالله – “خدمتگزار”
- عبدالرحمن – “خدمتگزار”
- عبدالملک – “خدمتگزار”
- عبدالله – “خدمتگزار”
- عبدالحکیم – “خدمتگزار”
- عبدالکریم – “خدمتگزار”
- عبدالقادر – “خدمتگزار”
- عبدالرحیم – “خدمتگزار”
- عبدالحکیم – “خدمتگزار”
- عبدالمجید – “خدمتگزار”
- عبدالرحمن – “خدمتگزار”
- عبدالمجید – “خدمتگزار”
- عبدالعزیز – “خدمتگزار”
- عبدالخالق – “خدمتگزار”
- عبدالمحسن – “خدمتگزار”
- عبدالعظیم – “خدمتگزار”
- عبداللطیف – “خدمتگزار”
- عبدالواحد – “خدمتگزار”
- عبدالضار – “خدمتگزار”
- عبدالرحمن – “خدمتگزار”
- عبدالظاهر – “خدمتگزار”
- عبدالمجاهد – “خدمتگزار”
- عبدالمجیب – “خدمتگزار”
- عبدالمنعم – “خدمتگزار”
- عبدالمنتقم – “خدمتگزار”
- عثمان – “خردمند”
- عقیل – “خردمند”
- نهیان – “خردمند”
- اذعان – “خردمند”
- رضا – “خشنودی”
- رضا – “خشنودی”
- رضوان – “خشنودی”
- رضوی – “خشنودی”
- رضوان – “خشنودی”
- بسمان – “خندان”
- میثم – “خندان”
- اسحاق – “خنده”
- اسحاق – “خنده”
- آرمان – “خواسته”
- آرزو – “خواهش”
- آفتاب – “خورشید”
- خورشید – “خورشید”
- خورشید جهان – “خورشید”
- وسیم – “خوش چهره”
- جهیر – “خوش چهره”
- وسیم – “خوش رو”
- شاه میر – “خوش سیما”
- کامران – “خوشبخت”
- مسعود – “خوشبخت”
- مسعود – “خوشبخت”
- مسعود – “خوشبخت”
- فرخ – “خوشبخت”
- ابشام – “خوشبو”
- نعمان – “خون”
- نعمان – “خون”
- نعمان – “خون”
- ذیشان – “دارنده”
- ذوالقرنین – “دارنده”
- عرفان – “دانش”
- دانش – “دانش”
- عرفان – “دانش”
- علیم – “دانشمند”
- ادیب – “دانشمند”
- بجیر – “دانشمند”
- فیصل – “داور”
- سمشاد – “درخت”
- سمره – “درخت”
- وهاج – “درخشان”
- رونق – “درخشان”
- ازهر – “درخشان”
- جمشید – “درخشان”
- زهیر – “درخشش”
- تابش – “درخشش”
- صلاح الدین – “درستکاری”
- صلاح الدین – “درستکاری”
- عرش – “درستی”
- هاشم – “درهم کوبنده”
- سوهان – “دلپذیر”
- طیب – “دلپذیر”
- طیب – “دلپذیر”
- صفدر – “دلیر”
- محبوب – “دوست داشتنی”
- محبوب – “دوست داشتنی”
- خلیل – “دوست”
- ندیم – “دوست”
- رفیق – “دوست”
- امره – “دوست”
- رفیق – “دوست”
- رفیق – “دوست”
- دوست محمد – “دوست”
- سمیر – “دوست”
- محب – “دوستدار”
- محب – “دوستدار”
- ودود – “دوستدار”
- نظرها – “دید”
- طارق – “دیدارکننده”
- منظور – “دیدگاه”
- عمیر – “دیرزی”
- عمیر – “دیرزی”
- مجنون – “دیوانه”
- صادق – “راستگو”
- عالیه – “راستگو”
- صدیق – “راستین”
- حنیف – “راستین”
- هادی – “راهنما”
- هادی – “راهنما”
- رضا الکریم – “رضایت”
- حاضر – “رعد”
- عمران – “رفیع”
- هارون – “رفیع”
- نزات – “رهایی”
- رمضان – “روزه داری”
- رزاق – “روزی دهنده”
- تنویر – “روشن کننده”
- انور – “روشن”
- نورالزمان – “روشن”
- آرش – “روشن”
- گونال – “روشن”
- شهروز – “روشن”
- نورالله – “روشنی”
- انعامول – “رونق”
- اقبال – “رونق”
- شیخ – “رئیس”
- رئیس – “رئیس”
- رئیس – “رئیس”
- عباس – “زاهد”
- عباسی – “زاهدانه”
- لسان – “زبان”
- زریان – “زرین”
- جان – “زندگی”
- عمر – “زندگی”
- عایشه – “زنده”
- حسان – “زیبا”
- اجمل – “زیبا”
- انستینوس – “زیبایی”
- تاقول – “زیرک”
- عابدین – “زینت”
- شاهیل – “ساحل”
- عدنان – “ساکن”
- ابهار – “سپاسگزاری”
- نجم – “ستاره”
- سُهَی – “ستاره”
- حمد – “ستایش”
- واصف – “ستایشگر”
- محمد – “ستودنی”
- حمید – “ستودنی”
- حمادی – “ستوده شده”
- احمد – “ستوده”
- عماد – “ستون”
- جویال – “ستیزه جو”
- ساجد – “سجده کننده”
- جواد – “سخاوتمند”
- سرتاج – “سر”
- سر – “سر”
- سراب – “سراب”
- عسکری – “سرباز”
- سرفراز – “سربلند”
- مسیر – “سرنوشت”
- مقدار – “سرنوشت”
- قدر – “سرنوشت”
- نشید – “سرودها”
- شهریار – “سرور”
- ارباب – “سروران”
- دارم – “سریع”
- جواهر – “سنگ قیمتی”
- یاسین – “سوره”
- خوشحال – “شاد”
- خوشتر – “شاد”
- پرویز – “شاد”
- فروغ – “شاداب”
- طلق – “شاداب”
- فرهان – “شادمان”
- سرور – “شادی”
- شاعر – “شاعر”
- سلطان – “شاه”
- خان – “شاه”
- شاه جهان – “شاه”
- شاه نور – “شاه”
- شهروز – “شاه”
- شهریار – “شاهانه”
- شهوار – “شاهانه”
- شاهرخ – “شاهانه”
- امیر – “شاهزاده”
- المیر – “شاهزاده”
- شهزاد – “شاهزاده”
- شهزاد – “شاهزاده”
- شهزاده – “شاهزاده”
- المیر – “شاهزاده”
- باز – “شاهین”
- لیاقت – “شایستگی”
- لایق – “شایسته”
- شهزین – “شجاع”
- دلاور – “شجاع”
- پردل – “شجاع”
- توصیف – “شرح”
- شافی – “شفاعت کننده”
- شافی – “شفاعت کننده”
- عمر – “شکوفا”
- زیشان – “شکوه”
- جلال الدین – “شکوه”
- صبور – “شکیبایی”
- سیف الله – “شمشیر خدا”
- حسام – “شمشیر”
- مهند – “شمشیر”
- شهاب – “شهاب سنگ”
- جیلان – “شهر”
- شهرن – “شوالیه”
- شاهران – “شوالیه”
- حیدر – “شیر”
- تیمور – “شیر”
- فصیح – “شیوا”
- امین – “صادق”
- شریف – “صادق”
- ثاقب – “صادق”
- عادل – “صادق”
- نصوح – “صادق”
- سلیمان – “صلح آمیز”
- سلام – “صلح”
- طیال – “طبیعت”
- مصور – “طراح”
- زارش – “طلا”
- نزاکت – “ظرافت”
- نورالهدی – “ظریف”
- عاشیق – “عاشق”
- عاشیق – “عاشق”
- عابس – “عبوس”
- اربیع – “عشق”
- اراس – “عقاب”
- ارباز – “عقاب”
- ارباز – “عقاب”
- جناب – “عنوان افتخاری”
- فخار – “غرور”
- شرناز – “غرور”
- فرقان – “فاصله”
- شهادت – “فداکاری”
- دانش – “فراگیری”
- خیتفا – “فراموشکار”
- کثیر – “فراوان”
- شعیب – “فراوانی”
- برکت – “فراوانی”
- رز – “فراوانی”
- ارسال – “فرستاده شده”
- رسول – “فرستاده”
- میکائیل – “فرشته”
- فرمان – “فرمان”
- ناظم الدین – “فرماندار”
- ساحر – “فریبنده”
- روشیل – “فریبنده”
- فتان – “فریبنده”
- روشیل – “فریبنده”
- بلیغ – “فصیح”
- بالغ – “فصیح”
- فصیح – “فصیح”
- رضوان – “فضل”
- دانیال – “قاضی”
- داور – “قاضی”
- بلبن – “قدرت”
- نایراب – “قدسی”
- انویری – “قدیس”
- مقصود – “قصدمند”
- فؤاد – “قلب”
- خیبر – “قلعه”
- صهیب – “قهوه ای مایل به زرد”
- جسامه – “کابوس”
- اکمل – “کامل”
- خواص – “کامل”
- شامل – “کامل”
- اعراب – “کانال”
- یونس – “کبوتر”
- یونس – “کبوتر”
- ساحل – “کرانه”
- ساحل – “کرانه”
- جگنو – “کرم شب تاب”
- حارث – “کشاورز”
- حریس – “کشاورز”
- صغیر – “کوچک”
- زمان – “گاه”
- شاهنواز – “گرامی داشته شده”
- نفیس – “گرانبها”
- ادیم – “گرانبها”
- هاشر – “گردآورنده”
- اویس – “گرگ کوچک”
- اویس – “گرگ”
- ویس – “گرگ”
- فریق – “گروه”
- قسم – “گل”
- شهید – “گواه”
- شاهد – “گواه”
- کیف – “لذت”
- حارث – “لطف”
- فضل – “لطف”
- تفضل – “لطف”
- عبده – “لقب”
- دائم – “ماندگار”
- عبدک – “مبارک”
- انکارنا – “مبارک”
- همایون – “مبارک”
- سعدالله – “مبارک”
- طرفان – “مترجم”
- عاکف – “متمرکز”
- زوهیب – “محبوب”
- محب – “محبوب”
- مهجبین – “محبوب”
- اشرف – “محترم”
- کعب – “محترم”
- جاموس – “محکم”
- انگریز – “مردم بریتانیا”
- بشیر – “مژده دهنده”
- معمور – “مسکونی”
- مشیر – “مشاور”
- ناهیه – “مشاور”
- مراد – “مطلوب”
- آذین – “مطیع”
- عاکف – “معتکف”
- اعجاز – “معجزه”
- اعجاز – “معجزه”
- روحان – “معنوی”
- نظرت – “مغرور”
- عدیله – “منصف”
- عدیل – “منصف”
- نظاره – “منظره”
- زنیر – “مهتاب”
- خاتم – “مهر”
- رحیم – “مهربان”
- لطیف – “مهربان”
- شفیق – “مهربان”
- رحیم – “مهربان”
- شیراز – “مهربان”
- الله رکھا – “مهربان”
- شفیق – “مهربان”
- عامر – “موفق”
- عمیر – “موفق”
- عامر – “موفق”
- فیضان – “موفق”
- گردان خان – “میوه”
- رقیب – “ناظر”
- رقیب – “ناظر”
- نافع – “نافذ”
- اعتزاز – “نام یک پیامبر”
- اخفش – “نام”
- موهوب – “نام”
- ریاف – “نام”
- نواب – “نایب”
- شرافت – “نجابت”
- موسی – “نجات یافته”
- میرزا – “نجیب زاده”
- نبیل – “نجیب”
- حسیب – “نجیب”
- رامز – “نجیب”
- نویل – “نجیب”
- غاطریف – “نجیب”
- نصیب – “نجیب”
- شازب – “نجیب”
- ایاز – “نسیم”
- ایاز – “نسیم”
- وانیا – “نسیم”
- نظام – “نظم”
- نظام الدین – “نظم”
- ولی – “نگهبان”
- شنوار – “نگهبان”
- منظر – “نما”
- مثال – “نمونه”
- نواز – “نوازش کردن”
- نوازش – “نوازش”
- جمال الدین – “نور”
- شالان – “نور”
- نمازی – “نیایشگر”
- تیرق – “نیرو”
- زبیر – “نیرومند”
- جاسم – “نیرومند”
- جاسم – “نیرومند”
- حسون – “نیرومند”
- جاسم – “نیرومند”
- زبیر – “نیرومند”
- تمیم – “نیرومند”
- معروف – “نیک”
- احسن – “نیکو”
- حسنين – “نیکو”
- حسان – “نیکو”
- محسن – “نیکوکار”
- نافی – “نیکوکار”
- کرمانی – “نیکوکار”
- ابرار – “نیکوکار”
- خیر – “نیکویی”
- عبدخیر – “نیکویی”
- ارشاد – “هدایت شده”
- الله دتا – “هدیه الهی”
- الله بخش – “هدیه”
- الله بخش – “هدیه”
- خدابخش – “هدیه”
- نوال – “هدیه”
- نذر – “هدیه”
- اشعر – “هشدار”
- کلیم الله – “هم سخن”
- عالیف – “همدم”
- خوات – “همدم”
- صاحب – “همراه”
- سهیل – “همسطح”
- سهیل – “همسطح”
- سهیل – “هموار”
- الفاظ – “واژگان”
- ابیان – “واضح”
- واعظ – “واعظ”
- رافی – “والا”
- معظم – “والا”
- ضمیر – “وجدان”
- ذاکر – “یادآورنده”
- امره – “یار”
- ندیم – “یار”
- عبدالضار – “یاری”
- ناصر – “یاور”
- ناصر – “یاور”
- نصیر – “یاور”
- ناصر – “یاور”
- عبدال – “یاور”
- انصاری – “یاور”
- معین – “یاور”
- معین الدین – “یاور”
- رازق – “یاور”
- رازق – “یاور”
- عبدالمقدم – “یاور”
- انصار – “یاوران”
- احد – “یکتا”
پاسخ دهید